Procedura organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu dla dzieci, które nie posiadają orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego

Podstawa prawna:

• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z 2017 r. poz.1591).
• Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 59).
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. poz. 1646).
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej

Cel

Procedura została opracowana w celu:

• doprecyzowania zakresu zadań nauczycieli i specjalistów zatrudnionych w przedszkolu, związanych z organizowaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dziecka, które nie posiada orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, po uprzednim rozpoznaniu jego indywidualnych możliwości psychofizycznych
• ujednolicenia sposobu współdziałania nauczycieli i rodziców.
• usprawnienia współpracy pomiędzy nauczycielami i specjalistami organizującymi pomoc psychologiczno-pedagogiczną w przedszkolu,

Zakres

Procedura dotyczy objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną dziecka od momentu podjęcia opieki przez nauczyciela do momentu zakończenia planowanych działań, w szczególności w stosunku do dziecka:

• niepełnosprawnego,
• zagrożonego niedostosowaniem społecznym lub niedostosowanego społecznie,
• szczególnie uzdolnionego,
• ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się,
• z zaburzeniami komunikacji językowej,
• z przewlekłą chorobą,
• będącego w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej,
• potrzebującego wsparcia ze względu na ewentualne niepowodzenia edukacyjne,
• zaniedbanego środowiskowo ze względu na sytuacją bytową jego i jego rodziny,
• mającego trudności adaptacyjne związane z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związane z wcześniejszym kształceniem za granicą.

Uczestnicy postępowania – zakres odpowiedzialności

Dziecko –ma prawo i możliwość uczestnictwa w odpowiednio zorganizowanych zajęciach rozwijających jego uzdolnienia, w zajęciach specjalistycznych: wspierających rozwój dziecka, logopedycznych, socjoterapeutycznych, którebędą zaspokajały indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne.

Specjaliści: psycholog, pedagog, terapeuta pedagogiczny, logopeda – organizują zajęcia specjalistyczne, prowadzą badania i działania diagnostyczne, podejmują działania z zakresu profilaktyki, wspierają nauczycieli poszczególnych grup i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Ściśle współpracują z sobą i innymi uczestnikami pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Dyrektor – jest zobowiązany do zapewnienia dzieciom, nauczycielom i rodzicom odpowiednich warunków do zorganizowania i prowadzenia działań wspomagających rozwój dziecka. Monitoruje działania nauczycieli i specjalistów oraz sprawuje nadzór pedagogiczny.

Rodzice/prawni opiekunowie – wyrażają zgodę na uczestnictwo dziecka w zajęciach wspierających rozwój w ramach organizowanej pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej, są zobowiązani do zapoznania się z procedurami organizowania zajęć wspierających rozwój dziecka i przestrzegania ustalonych zasad.

Nauczyciele – powinni mieć świadomość swojej odpowiedzialności za organizowanie zajęć w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspierających rozwój dzieci. Troska o odpowiednie przygotowanie się do zajęć i ich właściwe prowadzenie powinny być priorytetem wszelkich działań nauczyciela.

Sposób prezentacji procedur

1. Umieszczenie treści dokumentu na stronie internetowej przedszkola.
2. Udostępnienie dokumentu na tablicy ogłoszeń w przedszkolu.
3. Zapoznanie nauczycieli i specjalistów w dziedzinie wychowania oraz rodziców z treścią procedur.
4. Zapoznanie rodziców z obowiązującymi w placówce procedurami na zebraniach organizacyjnych we wrześniu każdego roku szkolnego.

Tryb dokonywania zmian w procedurze

Wszelkich zmian w opracowanych procedurach może dokonać z własnej inicjatywy lub na wniosek rady pedagogicznej dyrektor placówki. Wnioskodawcą zmian może być również rada rodziców. Proponowane zmiany nie mogą być sprzeczne z prawem.

Zasady wchodzą w życie z dniem 18. 09. 2017 r.

Zadania nauczyciela prowadzącego grupę przedszkolną

Organizując pomoc psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel zobowiązany jest do rozpoznawania indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych, w tym zainteresowań i uzdolnień dziecka, na podstawie obserwacji pedagogicznych, które kończą się oceną gotowości do podjęcia nauki w szkole. W przypadku stwierdzenia, że dziecko wymaga objęcia pomocą psychologiczno-
-pedagogiczną, nauczyciel niezwłocznie udziela takiej pomocy w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem i informuje o tym jednocześnie dyrektora przedszkola. Bieżąca praca w tym przypadku oznacza obowiązek prowadzenia i rozpoznania potrzeb, udzielenia natychmiastowego wsparcia oraz dostosowania metod, form oraz wymagań do możliwości dziecka.

Udzielając dziecku pomocy psychologiczno-pedagogicznej, nauczyciel:

1.Przeprowadza obserwacje pedagogiczne (dokonuje diagnozy rozwoju i funkcjonowania dziecka, rozpoznaje potrzeby rozwojowe poprzez realizację badań diagnostycznych oraz na podstawie badań specjalistycznych, np. logopedycznych rozwoju mowy, opinii wydawanych przez instytucje specjalistyczne).

2.Nawiązuje współpracę z rodzicami i diagnozuje środowisko rodzinne.

3.Udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formie zajęć rozwijających dla dzieci szczególnie uzdolnionych, mających wyjątkowe predyspozycje i prowadzi je przy wykorzystaniu aktywnych metod pracy; prowadzi też inne zajęcia o charakterze terapeutycznym w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem.

4.Informuje rodziców o możliwościach i rodzaju udzielania mu pomocy.

5.Podczas bieżącej pracy z dzieckiem udziela mu pomocy zgodnie z indywidualnym lub grupowym planem zajęć z dziećmi.

6.Współpracuje ze specjalistami i innymi osobami działającymi na rzecz dziecka.

7.Ustala terminy pracy specjalistów z dzieckiem.

8.Dokumentuje pracę z dzieckiem w dzienniku pracy nauczyciela lub dziennikach zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

9.Dokonuje oceny postępów dziecka oraz ustala wnioski do dalszej pracy z nim.

Dyrektor przedszkola:

1.Po uzyskaniu informacji od nauczycieli lub specjalistów powiadamia innych nauczycieli, wychowawców grup, specjalistów o potrzebie objęcia dziecka pomocą psychologiczno-
-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy.

2.W przypadku stwierdzenia konieczności organizacji zajęć rozwijających uzdolnienia, wspierających rozwój dziecka, logopedycznych, socjoterapeutycznych, o charakterze terapeutycznym bezzwłocznie i na piśmie powiadamia rodziców o przyznanej pomocy, jej formach, okresie jej udzielania, wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane.

3.Nadzoruje pracę nauczycieli i specjalistów w zakresie udzielania pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej.

Rodzice:

1.Zapoznają się z proponowanymi przez przedszkole formami udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dziecka i dla rodziny – na początku roku szkolnego.

2.Mają możliwość składania wniosku o udzielanie pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej lub indywidualnego wsparcia w rozwoju dla dziecka na terenie przedszkola.

3.Wyrażają zgodę na udzielanie pomocy dziecku, czyli realizację indywidualnego lub grupowego planu pracy z dzieckiem na terenie przedszkola.

4.Mają możliwość zapoznania się z indywidualnym lub grupowym planem pracy z dzieckiem.

5.Uczestniczą w indywidualnym programie w miarę potrzeb.

6.Zapoznają się z materiałami metodycznymi do pracy z dzieckiem udostępnionymi przez nauczyciela (mają możliwość wykorzystania dostępnych materiałów do pracy z dzieckiem na terenie domu rodzinnego).

7.Uczestniczą w szkoleniach i spotkaniach grupowych dla rodziców organizowanych w miarę potrzeb.

8.Mogą korzystać z fachowych porad i konsultacji psychologa, logopedy, terapeuty, dyrektora.

Procedura organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu dla dzieci, które posiadają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego

 Podstawa prawna:

• Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. poz.1578).
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z 2017 r. poz.1591).
• Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 59).
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. poz. 1646).
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej

Cel

Procedura została opracowana w celu:

• doprecyzowania zakresu zadań nauczycieli i specjalistów zatrudnionych w przedszkolu, związanych z organizowaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dziecka, które posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, po uprzednim rozpoznaniu jego indywidualnych możliwości psychofizycznych,
• ujednolicenia sposobu współdziałania nauczycieli, rodziców i specjalistów.

• usprawnienia współpracy pomiędzy nauczycielami i specjalistami organizującymi pomoc psychologiczno-pedagogiczną w przedszkolu,

Zakres

 Procedura dotyczy objęcia dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego pomocą psychologiczno-pedagogiczną od momentu podjęcia opieki nad dzieckiem przez nauczyciela do momentu zakończenia planowanych działań.

Orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydawane są przez zespoły orzekające, które działają przy poradniach psychologiczno-pedagogicznych.

Katalog niepełnosprawności, które uprawniają do ubiegania się o orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, jest ściśle określony i ograniczony.

Orzeczenia są wydawane w stosunku do dzieci:

• niesłyszących lub słabosłyszących,
• niewidomych i słabowidzących,
• z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją,
• z upośledzeniem umysłowym,
• z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera,
• niedostosowanych społecznie,
• zagrożonych niedostosowaniem społecznym.

Uczestnicy postępowania – zakres odpowiedzialności

Dziecko –ma prawo i możliwość uczestnictwa w przedszkolu w odpowiednio zorganizowanych zajęciach rozwijających jego uzdolnienia, w zajęciach specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych, innych o charakterze terapeutycznym, którebędą zaspokajały jego indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne.

Specjaliści: psycholog, pedagog, terapeuta pedagogiczny, logopeda – organizują zajęcia specjalistyczne, prowadzą badania i działania diagnostyczne, podejmują działania z zakresu profilaktyki, wspierają nauczycieli poszczególnych grup i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Dyrektor – jest zobowiązany do zapewnienia dzieciom, nauczycielom i rodzicom odpowiednich warunków do zorganizowania i prowadzenia działań wspomagających rozwój dziecka. Monitoruje działania nauczycieli i specjalistów oraz sprawuje nadzór pedagogiczny.

Rodzice/prawni opiekunowie – wyrażają zgodę na uczestnictwo dziecka w zajęciach wspomagających rozwój w ramach organizowanej pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej, są zobowiązani do zapoznania się z procedurami organizowania zajęć wspomagających rozwój dziecka i przestrzegania ustalonych zasad.

Nauczyciele – powinni mieć świadomość swojej odpowiedzialności za organizowanie zajęć w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspomagających rozwój dzieci. Troska o odpowiednie przygotowanie się do zajęć i ich właściwe prowadzenie powinny być priorytetem wszelkich działań nauczyciela.

Zespół pomocy psychologiczno-pedagogicznej – członkowie zespołu wspólnie opracowują indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), w którym uwzględnia się poszczególne formy i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz ustala wnioski dotyczące dalszej pracy z dzieckiem.

Sposób prezentacji procedur

1.Umieszczenie treści dokumentu na stronie internetowej przedszkola.

2.Udostępnienie dokumentu na tablicy ogłoszeń w przedszkolu.

3.Zapoznanie nauczycieli i specjalistów w dziedzinie wychowania oraz rodziców z treścią procedur.

4.Zapoznanie rodziców z obowiązującymi w placówce procedurami na zebraniach organizacyjnych we wrześniu każdego roku szkolnego.

Tryb dokonywania zmian w procedurze

Wszelkich zmian w opracowanych procedurach może dokonać z własnej inicjatywy lub na wniosek rady pedagogicznej dyrektor placówki. Wnioskodawcą zmian może być również rada rodziców. Proponowane zmiany nie mogą być sprzeczne z prawem.

Zasady wchodzą w życie z dniem 18.09. 2017 r.

Zadania zespołu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego

Dla dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego dyrektor przedszkola powołuje zespół pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Członkowie zespołu wspólnie opracowują indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), w którym uwzględnia się poszczególne formy i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz ustalają wnioski dotyczące dalszej pracy z dzieckiem. Realizują go w ramach zajęć obowiązkowych, nadobowiązkowych oraz dodatkowych, które ustala dyrektor.

Zadaniem powołanego zespołu jest współpraca z rodzicami, ze specjalistami oraz, w zależności od potrzeb, z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, lub innymi osobami, których wiedza i umiejętności będą pomocne w zaplanowaniu pomocy dla dziecka. Członkowie zespołu wykonują następujące zadania:

• dokonują wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka, korzystając również z informacji uzyskanych od rodziców,
• opracowują indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny uwzględniający zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej,
• nie rzadziej niż raz w roku szkolnym dokonują oceny efektywności udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej, informując dyrektora i rodziców o efektach tej pracy poprzez udostępnienie jej wyników oraz wniosków do dalszej pracy z dzieckiem,
• dokonują oceny efektywności danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej po zakończeniu jej udzielania,
• w miarę potrzeb dokonują modyfikacji programu, pamiętając o tym, by poinformować rodziców o zmianach i udostępnić im zmodyfikowany program,
• podejmują działania mediacyjne i interwencyjne w sytuacjach kryzysowych, w tym również z udziałem rodziców,
• dokumentują udzielaną pomoc oraz badania lub inne czynności uzupełniające; dla każdego dziecka dokumentacja gromadzona jest w formie np. indywidualnej teczki, którą podczas rozmowy z rodzicami warto udostępnić, by wskazać postępy rozwojowe.

Zadania dyrektora przedszkola

Zadaniem dyrektora jest:

• po uzyskaniu informacji od nauczycieli lub specjalistów o konieczności organizacji zajęć rozwijających uzdolnienia, korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych i innych o charakterze terapeutycznym bezzwłoczne powiadomienie innych nauczycieli, wychowawców grup, specjalistów o potrzebie objęcia dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną,
• powołanie zespołu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego,
• ustalenie form udzielania pomocy i okresu ich udzielania oraz wymiaru godzin, w jakich ta pomoc będzie udzielana,
• wyznaczenie koordynatora zespołu,
• organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej, czyli umożliwienie odbywania specjalistycznych zajęć z dzieckiem poprzez zatwierdzenie zaplanowanych przez zespół (lub nauczycieli prowadzących zajęcia wspierające i korygujące rozwój) zajęć edukacyjnych lub zajęć określonych w indywidualnym programie edukacyjno-
  -terapeutycznym (IPET),
• z racji sprawowanego nadzoru pedagogicznego monitorowanie bieżącej pracy nauczycieli i działań podejmowanych przez specjalistów w ramach udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej; dyrektor może zdecydować o ewentualnym wcześniejszym zakończeniu udzielania danej formy pomocy wyłącznie na wniosek rodziców dziecka lub nauczyciela prowadzącego zajęcia specjalistyczne.

• powiadomienie na piśmie rodziców o przyznanej pomocy, jej formach, okresie jej udzielania, wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane,

Zadania nauczyciela prowadzącego grupę przedszkolną

Nauczyciel zobowiązany jest do rozpoznawania indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych, w tym zainteresowań i uzdolnień dziecka na podstawie obserwacji pedagogicznych, które kończą się oceną gotowości do podjęcia nauki w szkole. W przypadku stwierdzenia, że dziecko wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel niezwłocznie udziela takiej pomocy, prowadząc zajęcia o charakterze terapeutycznym w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem lub udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formie zajęć rozwijających dla dzieci szczególnie uzdolnionych, mających wyjątkowe predyspozycje i prowadzi je przy wykorzystaniu aktywnych metod pracy. O podjętej pracy informuje jednocześnie dyrektora przedszkola.

Jako członek zespołu pomocy psychologiczno-pedagogicznej nauczyciel powinien:

• Przeprowadzać obserwacje pedagogiczne (na początku roku szkolnego, do listopada – dokonać diagnozy rozwoju i funkcjonowania dziecka, rozpoznawać potrzeby rozwojowe poprzez badania diagnostyczne np. badania logopedyczne rozwoju mowy).
• Nawiązać współpracę z rodzicami, czyli zdiagnozować środowisko rodzinne.
• Sformułować potrzeby rozwojowe dziecka.
• Informować rodziców o możliwościach i rodzaju pomocy udzielanej dziecku.
• Wnioskować do specjalisty o objęcie dziecka zajęciami pomocy psychologiczno-
  -pedagogicznej.
• W trakcie bieżącej pracy z dzieckiem realizować pomoc psychologiczno-pedagogiczną.
• Ustalić terminy pracy specjalistów z dzieckiem oraz indywidualny lub grupowy program pomocy psychologiczno-pedagogicznej, który dokumentuje w dzienniku pracy nauczyciela lub dziennikach zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
• Dokonać oceny postępów dziecka oraz ustalić wnioski do dalszej pracy z nim.

Zadania koordynatora zespołu pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Po podjęciu decyzji o objęciu dziecka wskazaną przez dyrektora przedszkola formą pomocy, zaplanowaniu sposobów i terminów udzielania pomocy koordynator powinien:

• uzyskać pisemną zgodę rodziców na udział dziecka w zajęciach specjalistycznych, które powinny trwać do czasu złagodzenia bądź wyeliminowania zaburzeń stanowiących powód objęcia daną formą pomocy,
• po uzyskaniu zgody poinformować rodziców o terminie spotkania zespołu oraz ustalonych sposobach pracy, wymiarze godzin i okresach udzielania pomocy,
• poinformować rodziców, że mogą wnioskować o udział psychologa, pedagoga, logopedy lub innego specjalisty w spotkaniach zespołu (osoby biorące udział w spotkaniach są obowiązane do nieujawniania poruszanych na nich spraw – taką informację powinien przekazać koordynator zespołu lub nauczyciel prowadzący indywidualne zajęcia z dzieckiem),
• umożliwić rodzicom uczestnictwo w zajęciach specjalistycznych prowadzonych z dzieckiem na terenie przedszkola, ewentualnie przekazywać materiały do pracy z dzieckiem w domu.

Rodzice:

• zapoznają się z proponowanymi przez przedszkole formami pomocy dla rodziny oraz warunkami współpracy z rodziną – na początku roku szkolnego,
• mają możliwość składania wniosku o udzielanie pomocy psychologiczno-
  -pedagogicznej lub indywidualnego wsparcia w rozwoju dla dziecka na terenie przedszkola,
• wyrażają zgodę na prowadzenie terapii dla dziecka, czyli realizację programu terapeutycznego na terenie przedszkola,

zapoznają się z indywidualnym programem terapeutyczno-edukacyjnym oraz z materiałami metodycznymi do pracy z dzieckiem, udostępnionymi przez nauczyciela 

Rehabilitacja  w naszym  przedszkolu to szereg różnych oddziaływań  prowadzonych w formie zabaw, ćwiczeń oraz gier ruchowych. Na zajęciach jest mnóstwo: ściskania i zgniatania, lepienia, wałkowania, ugniatania, przelewania, przesypywania, nawlekania, malowania i paćkania się, wąchania, słuchania, masowania i dotykania różnorodnych faktur, skakania, kopania (piłki), rzucania, łapania, oraz  wielozmysłowego poznawania świata. Dzieci oprócz zabaw plasteliną, ciastoliną czy piaskiem kinetycznym mają możliwość zabawy w różnych masach sensorycznych, do przygotowania których wykorzystywane są naturalne, bezpieczne składniki (np.: mąka pszenna, ziemniaczana, kukurydziana, krupczatka, kisiel, kasza manna, makaron oraz  aromaty do ciasta pobudzające dodatkowo zmysł węchu). Zajęcia są prowadzone indywidualnie.

W kwietniu 2019 r. w przedszkolu powstała doskonale wyposażona, nowoczesna sala do terapii integracji sensorycznej. Integracja Sensoryczna, w skrócie określana jako SI, to proces przetwarzania informacji odbieranych przez zmysły naszego ciała oraz otoczenia w celu wykorzystania ich w codziennym życiu. W prawidłowym rozwoju u większości dzieci współdziałanie układów zmysłów rozwija się podczas zwykłych, codziennych aktywności dziecka. Dziecko stopniowo poznaje otaczający je świat, odbiera i poznaje stale płynące i otaczające bodźce oraz uczy się na nie reagować. Jeśli proces integracji układów zmysłów jest zaburzony może pojawiać się wiele problemów w rozwoju psycho-ruchowym, uczeniu się i zachowaniu dziecka. Rozwój procesów integracji sensorycznej najintensywniej przebiega u dzieci w wieku przedszkolnym. Terapia SI polega na zachęcaniu i kierowaniu dziecka do wykonywania aktywności, które mają wyzwalać odpowiednie reakcje na bodźce sensoryczne. Mają one charakter przyjemnej i interesującej zabawy, która jest podstawową aktywnością dziecka.

Wykonywane ćwiczenia i zabawy są dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych dzieci. Mają one przede wszystkim sprawiać im radość.

Cele główne:

• Rozwijanie samoobsługi
• Przygotowanie do czynności szkolnych (min. nauka poprawnego chwytu narzędzia pisarskiego, przygotowanie ręki do pisania)

Cele szczegółowe usprawniania ruchowego:

• Poprawa ogólnej sprawności motorycznej
• Wzmocnienie siły mięśniowej
• Stymulacja koordynacji wzrokowo-ruchowej, wzrokowo-słuchowej, wzrokowo-ruchowo-czuciowej
• Odczuwanie własnego ciała
• Wzmacnianie wiary we własne siły

Podczas zajęć wprowadzane są elementy różnych metod i programów wspierających rozwój dzieci, min.:

• Terapia ręki,
• Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,
• ćwiczenia naprzemienne wg metody Dennisona,
• program aktywności M., Ch. Knillów "Dotyk i komunikacja",
• SI,
• dziecięcy aerobik oraz gimnastyka przy muzyce.

Zajęcia prowadzi mgr Kamila Rzeźniczak

Godziny pracy psychologa w roku szkolnym 2018-2019:

Poniedziałek 12.30-16.30

Wtorek 7.30-11.00

Piątek 10.00-13.30

Na konsultacje z rodzicami zapraszam w powyższych godzinach

Do zadań psychologa należy między innymi:

• diagnozowanie zaburzeń rozwojowych dzieci
• wspieranie mocnych stron dziecka
• minimalizowanie skutków zaburzeń
• wspieranie nauczycieli, rodziców w działaniach wychowawczych
• zapobieganie zaburzeniom zachowania
• organizowanie różnych form pomocy psychologicznej w zależności od potrzeb
• współpraca z rodzicami i nauczycielami

• Wspomaganie rozwoju samokontroli emocjonalnej;
• Rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów i konfliktów;
• Kształtowanie umiejętności uważnego słuchania drugiej osoby oraz zdolności dłuższego skupiania uwagi na wykonywanych czynnościach;
• Kształtowanie pozytywnego obrazu własnej osoby oraz wzmacnianie poczucia własnej wartości;
• Rozwijanie i praca nad poprawą funkcjonowania procesów poznawczych;
• Rozwijanie umiejętności zachowań asertywnych;
• Nauka informowania innych o swoich myślach, uczuciach i oczekiwaniach;
• Wdrażanie do kontrolowania silnych reakcji emocjonalnych;
• Rozwijanie kompetencji społecznych;
• Ćwiczenie pamięci krótkotrwałej i długotrwałej oraz koncentracji uwagi na wykonywanych czynnościach;
• Rozwijanie umiejętności myślenia logicznego;
• Doskonalenie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni;
• Wzbogacanie wiedzy ogólnej oraz zasobów słownictwa;
• Kształtowanie umiejętności rozpoznawania, nazywania i wyrażania uczuć;
• Nauka radzenia sobie z napięciami emocjonalnymi;
• Rozwijanie empatii i umiejętności współpracy ;
• Kształtowanie postaw gotowości szkolnej.

W roku szkolnym 2018/19 terapeutyczne zajęcia logopedyczne odbywają się w następujące dni:

• poniedziałek – 12.30 – 14.30
• wtorek – 12.30 – 15.00
• środa – 8.30 – 12.00 ` 12.30 – 13.30
• czwartek - 12.30 – 14.00
• piątek - 11.30 – 12.00 12.30 – 13.00

Terapią logopedyczną są objęte dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.

Terapia będzie ukierunkowana na prowadzenie ćwiczeń oddechowych w celu kształtowanie prawidłowego toru oddechowego, wydłużenie fazy wdechowej i wydechowej. W formie zabawy prowadzone będą ćwiczenia usprawniające narządy mowy: języka, warg, podniebienia miękkiego, żuchwy.

Będą również organizowane zabawy sprzyjające rozwojowi procesów poznawczych i wyobraźni.

Podczas terapii będzie położony duży nacisk na ćwiczenia manipulacyjne -stymulując pracę rąk pośrednio stymulujemy także ośrodek mowy, pobudzając go do intensywnego działania, a tym samym do mówienia.

Terapią logopedyczną będą również objęte dzieci z grupy Muchomorki i Wiewióreczki wyłonione w trakcie badań przesiewowych.

W poniedziałki od 14.30 do 15.00 zapraszam rodziców i nauczycieli na konsultacje logopedyczne.

Elżbieta Zalewska

Odbywa się w grupie „Misie” i „Motylki”.
Prowadzi siostra Claretta.

W naszym przedszkolu język angielski realizowany jest zgodnie z nową podstwą programową

„przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym poprzez rozbudzanie ich świadomości językowej i wrażliwości kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych na dalszych etapach edukacyjnych”. 

Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej potrafi:

1. uczestniczyć w zabawach, np. muzycznych, ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych;
2. zrozumieć bardzo proste polecenia i reaguje na nie;
3. powtarzać rymowanki, proste wierszyki i śpiewa piosenki w grupie;
4. zrozumieć ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych, gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami.

Uczenie się języka angielskiego w wieku 3-7 lat jest w pewien sposób zbliżone do uczenia się języka ojczystego, kiedy to dziecko najpierw osłuchuje się z językiem, a dopiero później zaczyna się nim posługiwać. Komunikacja w czasie zajęć w dużym stopniu odbywa się w języku angielskim, z wykorzystaniem różnego rodzaju pomocy dydaktycznych (pacynek, kostek, rysunków i plansz, innych pomocy wizualnych, materiałów autentycznych – przede wszystkim do słuchania i odbioru).

Treści nauczania są tak dobrane, aby odpowiadały poziomowi intelektualnemu i emocjonalnemu oraz zainteresowaniom dzieci i zostały uporządkowane w obrębie bloków tematycznych. Zakres tematów dotyczy bezpośredniego otoczenia dzieci i ich życiowych doświadczeń i jest dopasowany do programu nauczania przedszkolnego. W przypadku języków obcych, nauka w wieku przedszkolnym nie ma charakteru systematycznego, a jest to raczej osłuchiwanie się z językiem, budowanie pozytywnej motywacji i stwarzanie podwalin pod przyszłą, już systematyczną pracę nad językiem.

Gry i zabawy (games) stanowią podstawową formę nauki. Dzieci przyswajają nową wiedzę poprzez zabawę, która jest dla nich najbardziej naturalnym rodzajem aktywności. Gry i zabawy językowe stymulują i motywują małych uczniów, przywołują pozytywne skojarzenia i pomagają kreować atmosferę sprzyjającą uczeniu się. Ponadto formy zabawowe aktywizują dziecko w sposób całościowy. Piosenki i rymowanki to kolejny nieodłączny element wykorzystywany w zabawach z językiem angielskim.

Wprowadzając piosenki i rymowanki (songs, chants and rhymes), wykorzystuje się naturalne predyspozycje dzieci do przyswajania języka, czyli umiejętność imitacji, dobrą pamięć krótkotrwałą oraz działanie przez analogię. Piosenki i rymowanki zwykle zawierają powtarzający się element, np. refren. Zapamiętywaniu sprzyja melodia, rytm, rym oraz często towarzyszący piosence ruch.

Ponadto w przedszkolu będzie realizowany program innowacyjny " English is fun - zabawy z językiem angielskim", dzięki któremu dzieci będą miały szansę na co dzień obcować z językiem, a także poznać tradycje i święta krajów anglojęzycznych.

mgr Marzena Wielbińska

Termin rewalidacja pochodzi od łacińskich słów re – znów, validus – mocny.

Zajęcia rewalidacyjne prowadzi specjalista – oligofrenopedagog, indywidualnie z dzieckiem posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Są one realizowane w odpowiednio wyposażonym pokoju rewalidacyjnym lub sali dostosowanej do działań z zakresu SI (integracji sensorycznej).

Celem zajęć rewalidacyjnych jest szukanie mocnych stron dziecka i wspomaganie na ich bazie wszechstronnego rozwoju dziecka oraz rozwijanie zainteresowań. Indywidualna praca z dzieckiem pozwala na kształtowaniu wiary jego we własne siły; budowaniu systemu wartości; wdrażaniu do przestrzegania norm społecznych. Podczas zajęć wzmacniane są pozytywne nawyki i zachowania, niwelowane niewłaściwe.

W ramach pracy rewalidacyjnej kierujemy się zasadami:

• Możliwie pełna indywidualizacja  pracy z każdym dzieckiem.
• Stawianie zadań dostosowanych do możliwości dziecka i zapewnienie warunków poprawnego wykonywania ćwiczeń.
• Powolne, systematyczne przechodzenie od zadań łatwiejszych do trudniejszych, od prostych do bardziej złożonych.
• Zapewnienie warunków do utrwalania prawidłowych umiejętności i likwidowania niekorzystnych nawyków.
• Dostosowywanie czasu trwania poszczególnych ćwiczeń do wydolności dziecka.
• Mobilizowanie dziecka do wykonywania zadań poprzez stosowanie różnorodnych form ćwiczeń.
• Preferowane obecnie nauczanie całościowe, sytuacyjne, zintegrowane, poznanie wielozmysłowe – pozwalają na łączenie różnorodnych metod i technik pracy, o ile ich zastosowanie jest diagnozą pedagogiczną i przynosi określone korzyści dziecku.

Poniżej niektóre ze znanych i często stosowanych metod, technik i sposobów postępowania z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych:

• Metoda Dobrego Startu – ma wszechstronne zastosowanie w pracy z dziećmi. Stosuje się ją w terapii i profilaktyce w odniesieniu do dzieci, których rozwój jest zaburzony – usprawniając nieprawidłowo rozwijające się funkcje oraz do dzieci o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym. Jest to metoda rehabilitacji psychomotorycznej i zarazem metoda stymulowania tegoż rozwoju.
• Integracja sensoryczna (SI) – terapia ma postać „naukowej zabawy” w której dziecko chętnie uczestniczy i ma przekonanie, że kreuje zajęcia wspólnie z terapeutą. Podczas terapii nie uczy się konkretnych umiejętności lecz poprawiając integrację sensoryczną wzmacnia procesy nerwowe leżące u podstaw tych umiejętności, a one pojawiają się w sposób naturalny jako konsekwencja poprawy funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Terapeuta nie tyle kieruje zachowaniem dziecka ile kreuje takie wymagania by dziecko było w stanie na nie odpowiadać coraz bardziej złożonymi reakcjami adaptacyjnymi. Terapia SI nie jest wyuczonym stale powtarzanym schematem ćwiczeń, ale jak niektórzy piszą sztuką ciągłej analizy zachowania dziecka i permanentnego odbioru oraz modyfikacji stosowanych zachowań.
• Terapia zabawą –jej celem jest wyzwolenie samorzutnej aktywności dzieci w dążeniu
• do samorealizacji przez zabawę.
• Metoda Dennisona – ćwiczenia relaksacyjne i energetyzujące służące integracji półkul mózgowych w celu efektywniejszego działania. Jest prosta i sprzyja harmonijnemu rozwojowi – stosowana cierpliwie i wytrwale pomaga przezwyciężyć rozmaite trudności dziecka.
• Metoda Ruchu Rozwijającego – V. Sherborne – zajęcia te stanowią element doskonałej zabawy. Dając chwile odprężenia stają się czynnikiem umożliwiającym rozładowanie napięć i tym samym obniżają spastyczność. 
• Program M. Frostig i D. Horne – program rozwijający percepcję wzrokową rozwija i integruje zdolność koordynowania ruchów gałek ocznych z precyzyjnymi ruchami ciała. Ćwiczenia te usprawniają dokładność, wytrwałość oraz koncentrację uwagi. Wykorzystuje się je w pracy z dziećmi z zaburzoną koordynacją wzrokowo-ruchową oraz praksją, czego dowodami są prace plastyczno-konstrukcyjne, graficzne a także udział i wykonywanie ćwiczeń ruchowych. 
• Edukacja Matematyczna – metoda E. Gruszczyk-Kolczyńskiej à uwzględnia rolę rozwoju emocjonalnego w zakresie osiągnięć matematycznych. Odporność emocjonalna kształtuje się na zasadzie hartowania w sytuacjach trudnych dla dziecka. Stwarza się sytuacje wyzwalające spore napięcia i zmuszające do wysiłku umysłowego a zarazem bezpieczne. Są one dostosowane do możliwości dziecka a zarazem fascynujące. 
• Arteterapia –  terapia przez sztukę, to twórczy trening. Wykorzystuje proces tworzenia lub wynik tegoż procesu do wzbogacenia własnej osobowości. To metoda poznawania siebie, przygoda z tworzeniem oraz twórczym myśleniem.
• Metoda Marii Montessori – jej zadaniem jest wspieranie twórczej aktywności dziecka oraz danie mu szansy na wszechstronny rozwój fizyczny, duchowy, kulturowy i społeczny. Rozwija w dziecku samodzielność i wiarę we własne siły, pozwala pracować nad osiąganiem długotrwałej koncentracji, wypracowaniem postaw posłuszeństwa opartego na samokontroli a nie zewnętrznym przymusie.
• Muzykoterapia – to niewerbalna forma psychoterapii, umożliwia przeżycie i odreagowanie emocji oraz problemów. Pomaga ujawniać treści tłumione i werbalizowanie ich. Dziecko może poznać własne problemy oraz trudności innych osób, analizować je i szukać rozwiązań, co pozwala na łatwiejsze nawiązywanie kontaktów.
• metoda Gimnastyki twórczej K. Orfa i R. Labana – ma ona na celu rozbudzenie sił twórczych i duchowych zanikających na skutek działań cywilizacyjnych. Wychodzi z założenia, że kultura fizyczna rozwija się w ścisłym połączeniu z kulturą rytmiczno- ruchową oraz kulturą słowa. Jej celem jest wyzwolenie tendencji do samoakceptacji i rozwijania własnej ekspresji twórczej. Wzbogaca doświadczenia psychoruchowe, daje możliwość twórczego działania oraz kształtuje zmysł estetyczny, dzięki czemu dziecko może działać współdziałać z partnerem oraz grupą.
• Bajkoterapia – to terapia przez bajki. Czytając określone bajki można dziecku pomóc w wielu trudnych dla niego sytuacjach emocjonalnych. To także doskonała metoda relaksacyjna zyskującą na popularności dzięki swojej prostocie oraz efektywności, szczególnie we wczesnych okresach rozwoju. Ponadto wzbogaca wiedzę dziecka o sobie i świecie, a także pozwala redukować napięcie a także odbudowywać wiarę w siebie.
• Drama  – kształtuje umiejętności społeczne i intelektualne oraz pozwala na wyrażanie własnych uczuć, myśli i emocji. Pozwala przyjrzeć się sytuacjom problemowym i je rozwiązać oraz poszerzyć możliwości rozumienia postaw i zachowań innych ludzi, boukazuje motywy i konsekwencje określonych zachowań. Dzięki temu dzieci uczą się analizowania postaw innych i bardziej świadomie interpretują relacje międzyludzkie.

Obecnie w przedszkolu zajęcia prowadzą specjaliści: G. Knol, D. Łubisz, R. Pacuszka i K. Rzeźniczak.

Godziny pracy psychologa w roku szkolnym 2018-2019:

Poniedziałek 12.30-16.30

Wtorek 7.30-11.00

Piątek 10.00-13.30

Na konsultacje z rodzicami zapraszam w powyższych godzinach

Do zadań psychologa należy między innymi:

• diagnozowanie zaburzeń rozwojowych dzieci

• wspieranie mocnych stron dziecka

• minimalizowanie skutków zaburzeń

• wspieranie nauczycieli, rodziców w działaniach wychowawczych

• zapobieganie zaburzeniom zachowania

• organizowanie różnych form pomocy psychologicznej w zależności od potrzeb

• współpraca z rodzicami i nauczycielami

Podczas zajęć indywidualnych z dziećmi posiadającymi orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego oraz opinię wydaną przez poradnie specjalistyczną realizowane są między innymi następujące treści:

• Wspomaganie rozwoju samokontroli emocjonalnej;

• Rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów i konfliktów;

• Kształtowanie umiejętności uważnego słuchania drugiej osoby oraz zdolności dłuższego skupiania uwagi na wykonywanych czynnościach;

• Kształtowanie pozytywnego obrazu własnej osoby oraz wzmacnianie poczucia własnej wartości;

• Rozwijanie i praca nad poprawą funkcjonowania procesów poznawczych;

• Rozwijanie umiejętności zachowań asertywnych;

• Nauka informowania innych o swoich myślach, uczuciach i oczekiwaniach;

• Wdrażanie do kontrolowania silnych reakcji emocjonalnych;

• Rozwijanie kompetencji społecznych;

• Ćwiczenie pamięci krótkotrwałej i długotrwałej oraz koncentracji uwagi na wykonywanych czynnościach;

• Rozwijanie umiejętności myślenia logicznego;

• Doskonalenie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni;

• Wzbogacanie wiedzy ogólnej oraz zasobów słownictwa;

• Kształtowanie umiejętności rozpoznawania, nazywania i wyrażania uczuć;

• Nauka radzenia sobie z napięciami emocjonalnymi;

• Rozwijanie empatii i umiejętności współpracy ;

• Kształtowanie postaw gotowości szkolnej.

Podstawa programowa wychowania przedszkolnego – rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 roku (Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej; Warszawa, dnia 24 lutego 2017 roku; poz. 356) w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej.