Integracja sensoryczna (SI) – terapia ma postać „naukowej zabawy” w której dziecko chętnie uczestniczy i ma przekonanie, że kreuje zajęcia wspólnie z terapeutą. Podczas terapii nie uczy się konkretnych umiejętności lecz poprawiając integrację sensoryczną wzmacnia procesy nerwowe leżące u podstaw tych umiejętności, a one pojawiają się w sposób naturalny jako konsekwencja poprawy funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Terapeuta nie tyle kieruje zachowaniem dziecka ile kreuje takie wymagania by dziecko było w stanie na nie odpowiadać coraz bardziej złożonymi reakcjami adaptacyjnymi. Terapia SI nie jest wyuczonym stale powtarzanym schematem ćwiczeń, ale jak niektórzy piszą sztuką ciągłej analizy zachowania dziecka i permanentnego odbioru oraz modyfikacji stosowanych zachowań.
Sala Integracji Sensorycznej (SI) jest przeznaczona do prowadzenia zajęć profilaktycznych i terapeutycznych dla dzieci. Są to zajęcia, których celem jest poprawa funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego odpowiedzialnego za odbiór i przetwarzanie bodźców zmysłowych.
Zajęcia mają charakter zabawy ruchowej, są bardzo atrakcyjne dla dzieci, a zarazem wpływają pozytywnie na rozwój psychoruchowy dziecka. Zadaniem terapii integracji sensorycznej jest dostarczenie dziecku odpowiednich dawek bodźców sensorycznych w celu usprawnieniu funkcjonowania systemów zmysłowych. Terapia integracji sensorycznej kształtuje:
Dokładamy wszelkich starań, aby przestrzeń Sali Integracji Sensorycznej wyposażona była w odpowiednie sprzęty i pomoce. Dbamy również, aby była przyjazna dla dziecka i budziła w nim pozytywne emocje i poczucie bezpieczeństwa.
Sala Doświadczania Świata - terapia Snoezelen jest specjalnie urządzonym pomieszczeniem z przemyślaną ofertą bodźców słuchowych, wzrokowych, dotykowych, zapachowych, kinestetycznych. Podczas zajęć terapii polisensorycznej, zmierzamy z jednej strony do aktywizacji uczestnika poprzez nieinwazyjną stymulację wielozmysłową, z drugiej zaś do osiągnięcia efektu relaksacji, wyciszenia, uspokojenia. Środki dydaktyczne wykorzystywane w trakcie zajęć, to przede wszystkim: podświetlane kolumny bulgoczące i dżwiękowe, światłowody, kurtyna świetlna, panel UV, tunel lustrzany, domek lustrzany, biały domek, ścieżki fakturowe, projektor z wymiennymi tarczami, płyty z muzyką, dyfuzor zapachów. Ponadto: klocki sensoryczne, panele sensoryczne do ćwiczeń wzrokowych i wiele innych własnoręcznie wykonanych pomocy. Przykładowe wykorzystanie konkretnych urządzeń podczas zajęć:
Podświetlana kolumna bulgocząca: stymulacja percepcji wzrokowej, aktywizowanie do patrzenia w konkretnym kierunku, ćwiczenia w zapamiętywaniu i kojarzeniu kolorów z innymi przedmiotami o tej samej barwie; usprawnianie uwagi i pamięci wzrokowej; stymulacja percepcji dotykowej i słuchowej; ponadto jednostajność dźwięku kolumny wycisza napięcia emocjonalne, relaksuje.
Światłowody: pobudzanie dziecka do patrzenia (fiksacja), śledzenie poruszających się świetlnych „nici”; poprzez oplecenie ucznia światłowodami możemy ćwiczyć dostrzeganie światła z różnych stron (z góry, z dołu, z przodu, z boku); usprawnianie koordynacji wzrokowo – ruchowej (bawienie się światłowodami, przekładanie ich, owijanie dłoni, ręki, nogi, brzucha – przy okazji ćwiczymy orientację w schemacie ciała oraz rozróżnianie stron prawa - lewa): oddziaływanie za pomocą barw na nastrój i samopoczucie ucznia.
Projektor z wymiennymi tarczami: lokalizowanie jednego spośród wyświetlanych elementów, przeszukiwanie, ćwiczenie kierunkowości patrzenia; śledzenie toru ruchu danego elementu; rozwijanie spostrzegawczości - wskazywanie nazywanych przez nauczyciela elementów.
Panel UV: w świetle uwydatniającym jaskrawe i białe elementy, które przyciągają uwagę ucznia można prowadzić różne ćwiczenia, np. przeliczanie, zabawy tematyczne, zabawy paluszkowe, ćwiczenia w schemacie ciała.
Tunel świetlny: aktywizowanie do patrzenia w określonym kierunku, ćwiczenie głębi postrzegania.
Domek lustrzany: bezpieczna, zamknięta przestrzeń z podświetleniem oraz lustrami otaczającymi z każdej strony służy do aktywizowania zmysłu wzroku; lokalizowania elementów np. ubioru osoby znajdującej się wewnątrz; przeszukiwania przestrzeni lustrzanej; zabaw w schemacie ciała z wykorzystaniem lustra.
Dyfuzor zapachów: aktywizacja zmysłu węchu, poszerzanie doświadczeń węchowych, ćwiczenie zdolności kojarzenia zapachu z sytuacją, rozwijanie pamięci zapachowej, poszukiwanie źródła zapachu, aromaterapia – oddziaływanie na samopoczucie i nastrój.
Wieża: ćwiczenie umiejętności koncentracji na bodźcach słuchowych, poszerzanie zasobu doświadczeń słuchowych, zmniejszenie lęku przed dźwiękami nieznanymi, rozwijanie umiejętności różnicowania dźwięków otoczenia i mowy, rozwijanie pamięci słuchowej, usprawnianie koordynacji słuchowo – ruchowej i słuchowo – wzrokowej, aktywizowanie do wytwarzania dźwięków przy pomocy różnych przedmiotów, instrumentów, aparatu głosowego, oddziaływanie na samopoczucie i nastrój.
Forma oddziaływań, stanowi nieprzebrane bogactwo wrażeń, niezbędnych dziecku pozostającemu na wybranym etapie rozwoju. Oddziaływania metody Snoezelen sprowadzają się do jednoczesnego dostarczania dziecku bodźców wyobrażeniowych oraz sensorycznych.
Zapraszamy do magicznego świata bodźców sensorycznych.
Podstawa prawna:
Cel
Procedura została opracowana w celu:
Zakres
Procedura dotyczy objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną dziecka od momentu podjęcia opieki przez nauczyciela do momentu zakończenia planowanych działań, w szczególności w stosunku do dziecka:
Uczestnicy postępowania – zakres odpowiedzialności
Dziecko –ma prawo i możliwość uczestnictwa w odpowiednio zorganizowanych zajęciach rozwijających jego uzdolnienia, w zajęciach specjalistycznych: wspierających rozwój dziecka, logopedycznych, socjoterapeutycznych, którebędą zaspokajały indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne.
Specjaliści: psycholog, pedagog, terapeuta pedagogiczny, logopeda – organizują zajęcia specjalistyczne, prowadzą badania i działania diagnostyczne, podejmują działania z zakresu profilaktyki, wspierają nauczycieli poszczególnych grup i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Ściśle współpracują z sobą i innymi uczestnikami pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Dyrektor – jest zobowiązany do zapewnienia dzieciom, nauczycielom i rodzicom odpowiednich warunków do zorganizowania i prowadzenia działań wspomagających rozwój dziecka. Monitoruje działania nauczycieli i specjalistów oraz sprawuje nadzór pedagogiczny.
Rodzice/prawni opiekunowie – wyrażają zgodę na uczestnictwo dziecka w zajęciach wspierających rozwój w ramach organizowanej pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej, są zobowiązani do zapoznania się z procedurami organizowania zajęć wspierających rozwój dziecka i przestrzegania ustalonych zasad.
Nauczyciele – powinni mieć świadomość swojej odpowiedzialności za organizowanie zajęć w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspierających rozwój dzieci. Troska o odpowiednie przygotowanie się do zajęć i ich właściwe prowadzenie powinny być priorytetem wszelkich działań nauczyciela.
Sposób prezentacji procedur
Tryb dokonywania zmian w procedurze
Wszelkich zmian w opracowanych procedurach może dokonać z własnej inicjatywy lub na wniosek rady pedagogicznej dyrektor placówki. Wnioskodawcą zmian może być również rada rodziców. Proponowane zmiany nie mogą być sprzeczne z prawem.
Zasady wchodzą w życie z dniem 18. 09. 2017 r.
Zadania nauczyciela prowadzącego grupę przedszkolną
Organizując pomoc psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel zobowiązany jest do rozpoznawania indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych, w tym zainteresowań i uzdolnień dziecka, na podstawie obserwacji pedagogicznych, które kończą się oceną gotowości do podjęcia nauki w szkole. W przypadku stwierdzenia, że dziecko wymaga objęcia pomocą psychologiczno-
-pedagogiczną, nauczyciel niezwłocznie udziela takiej pomocy w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem i informuje o tym jednocześnie dyrektora przedszkola. Bieżąca praca w tym przypadku oznacza obowiązek prowadzenia i rozpoznania potrzeb, udzielenia natychmiastowego wsparcia oraz dostosowania metod, form oraz wymagań do możliwości dziecka.
Udzielając dziecku pomocy psychologiczno-pedagogicznej, nauczyciel:
1.Przeprowadza obserwacje pedagogiczne (dokonuje diagnozy rozwoju i funkcjonowania dziecka, rozpoznaje potrzeby rozwojowe poprzez realizację badań diagnostycznych oraz na podstawie badań specjalistycznych, np. logopedycznych rozwoju mowy, opinii wydawanych przez instytucje specjalistyczne).
2.Nawiązuje współpracę z rodzicami i diagnozuje środowisko rodzinne.
3.Udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formie zajęć rozwijających dla dzieci szczególnie uzdolnionych, mających wyjątkowe predyspozycje i prowadzi je przy wykorzystaniu aktywnych metod pracy; prowadzi też inne zajęcia o charakterze terapeutycznym w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem.
4.Informuje rodziców o możliwościach i rodzaju udzielania mu pomocy.
5.Podczas bieżącej pracy z dzieckiem udziela mu pomocy zgodnie z indywidualnym lub grupowym planem zajęć z dziećmi.
6.Współpracuje ze specjalistami i innymi osobami działającymi na rzecz dziecka.
7.Ustala terminy pracy specjalistów z dzieckiem.
8.Dokumentuje pracę z dzieckiem w dzienniku pracy nauczyciela lub dziennikach zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
9.Dokonuje oceny postępów dziecka oraz ustala wnioski do dalszej pracy z nim.
Dyrektor przedszkola:
1.Po uzyskaniu informacji od nauczycieli lub specjalistów powiadamia innych nauczycieli, wychowawców grup, specjalistów o potrzebie objęcia dziecka pomocą psychologiczno-
-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy.
2.W przypadku stwierdzenia konieczności organizacji zajęć rozwijających uzdolnienia, wspierających rozwój dziecka, logopedycznych, socjoterapeutycznych, o charakterze terapeutycznym bezzwłocznie i na piśmie powiadamia rodziców o przyznanej pomocy, jej formach, okresie jej udzielania, wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane.
3.Nadzoruje pracę nauczycieli i specjalistów w zakresie udzielania pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej.
Rodzice:
1.Zapoznają się z proponowanymi przez przedszkole formami udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dziecka i dla rodziny – na początku roku szkolnego.
2.Mają możliwość składania wniosku o udzielanie pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej lub indywidualnego wsparcia w rozwoju dla dziecka na terenie przedszkola.
3.Wyrażają zgodę na udzielanie pomocy dziecku, czyli realizację indywidualnego lub grupowego planu pracy z dzieckiem na terenie przedszkola.
4.Mają możliwość zapoznania się z indywidualnym lub grupowym planem pracy z dzieckiem.
5.Uczestniczą w indywidualnym programie w miarę potrzeb.
6.Zapoznają się z materiałami metodycznymi do pracy z dzieckiem udostępnionymi przez nauczyciela (mają możliwość wykorzystania dostępnych materiałów do pracy z dzieckiem na terenie domu rodzinnego).
7.Uczestniczą w szkoleniach i spotkaniach grupowych dla rodziców organizowanych w miarę potrzeb.
8.Mogą korzystać z fachowych porad i konsultacji psychologa, logopedy, terapeuty, dyrektora.
Podstawa prawna:
Cel
Procedura została opracowana w celu:
Zakres
Procedura dotyczy objęcia dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego pomocą psychologiczno-pedagogiczną od momentu podjęcia opieki nad dzieckiem przez nauczyciela do momentu zakończenia planowanych działań.
Orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydawane są przez zespoły orzekające, które działają przy poradniach psychologiczno-pedagogicznych.
Katalog niepełnosprawności, które uprawniają do ubiegania się o orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, jest ściśle określony i ograniczony.
Orzeczenia są wydawane w stosunku do dzieci:
Uczestnicy postępowania – zakres odpowiedzialności
Dziecko –ma prawo i możliwość uczestnictwa w przedszkolu w odpowiednio zorganizowanych zajęciach rozwijających jego uzdolnienia, w zajęciach specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych, innych o charakterze terapeutycznym, którebędą zaspokajały jego indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne.
Specjaliści: psycholog, pedagog, terapeuta pedagogiczny, logopeda – organizują zajęcia specjalistyczne, prowadzą badania i działania diagnostyczne, podejmują działania z zakresu profilaktyki, wspierają nauczycieli poszczególnych grup i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Dyrektor – jest zobowiązany do zapewnienia dzieciom, nauczycielom i rodzicom odpowiednich warunków do zorganizowania i prowadzenia działań wspomagających rozwój dziecka. Monitoruje działania nauczycieli i specjalistów oraz sprawuje nadzór pedagogiczny.
Rodzice/prawni opiekunowie – wyrażają zgodę na uczestnictwo dziecka w zajęciach wspomagających rozwój w ramach organizowanej pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej, są zobowiązani do zapoznania się z procedurami organizowania zajęć wspomagających rozwój dziecka i przestrzegania ustalonych zasad.
Nauczyciele – powinni mieć świadomość swojej odpowiedzialności za organizowanie zajęć w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspomagających rozwój dzieci. Troska o odpowiednie przygotowanie się do zajęć i ich właściwe prowadzenie powinny być priorytetem wszelkich działań nauczyciela.
Zespół pomocy psychologiczno-pedagogicznej – członkowie zespołu wspólnie opracowują indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), w którym uwzględnia się poszczególne formy i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz ustala wnioski dotyczące dalszej pracy z dzieckiem.
Sposób prezentacji procedur
1.Umieszczenie treści dokumentu na stronie internetowej przedszkola.
2.Udostępnienie dokumentu na tablicy ogłoszeń w przedszkolu.
3.Zapoznanie nauczycieli i specjalistów w dziedzinie wychowania oraz rodziców z treścią procedur.
4.Zapoznanie rodziców z obowiązującymi w placówce procedurami na zebraniach organizacyjnych we wrześniu każdego roku szkolnego.
Tryb dokonywania zmian w procedurze
Wszelkich zmian w opracowanych procedurach może dokonać z własnej inicjatywy lub na wniosek rady pedagogicznej dyrektor placówki. Wnioskodawcą zmian może być również rada rodziców. Proponowane zmiany nie mogą być sprzeczne z prawem.
Zasady wchodzą w życie z dniem 18.09. 2017 r.
Zadania zespołu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego
Dla dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego dyrektor przedszkola powołuje zespół pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Członkowie zespołu wspólnie opracowują indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), w którym uwzględnia się poszczególne formy i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz ustalają wnioski dotyczące dalszej pracy z dzieckiem. Realizują go w ramach zajęć obowiązkowych, nadobowiązkowych oraz dodatkowych, które ustala dyrektor.
Zadaniem powołanego zespołu jest współpraca z rodzicami, ze specjalistami oraz, w zależności od potrzeb, z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, lub innymi osobami, których wiedza i umiejętności będą pomocne w zaplanowaniu pomocy dla dziecka. Członkowie zespołu wykonują następujące zadania:
Zadania dyrektora przedszkola
Zadaniem dyrektora jest:
Zadania nauczyciela prowadzącego grupę przedszkolną
Nauczyciel zobowiązany jest do rozpoznawania indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych, w tym zainteresowań i uzdolnień dziecka na podstawie obserwacji pedagogicznych, które kończą się oceną gotowości do podjęcia nauki w szkole. W przypadku stwierdzenia, że dziecko wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel niezwłocznie udziela takiej pomocy, prowadząc zajęcia o charakterze terapeutycznym w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem lub udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formie zajęć rozwijających dla dzieci szczególnie uzdolnionych, mających wyjątkowe predyspozycje i prowadzi je przy wykorzystaniu aktywnych metod pracy. O podjętej pracy informuje jednocześnie dyrektora przedszkola.
Jako członek zespołu pomocy psychologiczno-pedagogicznej nauczyciel powinien:
Zadania koordynatora zespołu pomocy psychologiczno-pedagogicznej
Po podjęciu decyzji o objęciu dziecka wskazaną przez dyrektora przedszkola formą pomocy, zaplanowaniu sposobów i terminów udzielania pomocy koordynator powinien:
Rodzice:
zapoznają się z indywidualnym programem terapeutyczno-edukacyjnym oraz z materiałami metodycznymi do pracy z dzieckiem, udostępnionymi przez nauczyciela
Rehabilitacja w naszym przedszkolu to szereg różnych oddziaływań prowadzonych w formie zabaw, ćwiczeń oraz gier ruchowych. Na zajęciach jest mnóstwo: ściskania i zgniatania, lepienia, wałkowania, ugniatania, przelewania, przesypywania, nawlekania, malowania i paćkania się, wąchania, słuchania, masowania i dotykania różnorodnych faktur, skakania, kopania (piłki), rzucania, łapania, oraz wielozmysłowego poznawania świata. Dzieci oprócz zabaw plasteliną, ciastoliną czy piaskiem kinetycznym mają możliwość zabawy w różnych masach sensorycznych, do przygotowania których wykorzystywane są naturalne, bezpieczne składniki (np.: mąka pszenna, ziemniaczana, kukurydziana, krupczatka, kisiel, kasza manna, makaron oraz aromaty do ciasta pobudzające dodatkowo zmysł węchu). Zajęcia są prowadzone indywidualnie.
W kwietniu 2019 r. w przedszkolu powstała doskonale wyposażona, nowoczesna sala do terapii integracji sensorycznej. Integracja Sensoryczna, w skrócie określana jako SI, to proces przetwarzania informacji odbieranych przez zmysły naszego ciała oraz otoczenia w celu wykorzystania ich w codziennym życiu. W prawidłowym rozwoju u większości dzieci współdziałanie układów zmysłów rozwija się podczas zwykłych, codziennych aktywności dziecka. Dziecko stopniowo poznaje otaczający je świat, odbiera i poznaje stale płynące i otaczające bodźce oraz uczy się na nie reagować. Jeśli proces integracji układów zmysłów jest zaburzony może pojawiać się wiele problemów w rozwoju psycho-ruchowym, uczeniu się i zachowaniu dziecka. Rozwój procesów integracji sensorycznej najintensywniej przebiega u dzieci w wieku przedszkolnym. Terapia SI polega na zachęcaniu i kierowaniu dziecka do wykonywania aktywności, które mają wyzwalać odpowiednie reakcje na bodźce sensoryczne. Mają one charakter przyjemnej i interesującej zabawy, która jest podstawową aktywnością dziecka.
Wykonywane ćwiczenia i zabawy są dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych dzieci. Mają one przede wszystkim sprawiać im radość.
Cele główne:
Cele szczegółowe usprawniania ruchowego:
Podczas zajęć wprowadzane są elementy różnych metod i programów wspierających rozwój dzieci, min.:
Do zadań psychologa należy między innymi:
Podczas zajęć indywidualnych z dziećmi posiadającymi orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego oraz opinię wydaną przez poradnie specjalistyczną realizowane są między innymi następujące treści:
Wspieranie rozwoju emocjonalnego i społecznego przez pedagoga szkolnego.
Od odczuwanych emocji i sposobu radzenia sobie z nimi oraz od umiejętności funkcjonowania w grupie w znacznej mierze zależy powodzenie w nauce i osiąganie innych sukcesów. Tymczasem rozwój emocjonalny i społeczny dziecka w wieku przedszkolnym przebiega znacznie szybciej niż we wcześniejszych fazach i jest uzależniony od bardzo wielu czynników.
W tym okresie to my – rodzice i pedagodzy– uczymy dziecko rozumieć, co się z nim dzieje, poprawnie nazywać uczucia i zachowywać się w sposób społecznie akceptowany, adekwatny do danej sytuacji. Dziecko, które opanuje te umiejętności, ma zaufanie do siebie, większe poczucie własnej wartości, potrafi rozpoznawać i rozumieć zachowania innych osób i w związku z tym łatwiej nawiązuje różnorodne relacje oraz lepiej radzi sobie w trudnych sytuacjach. W grupie przedszkolnej kompetencje społeczne dzieci zdobywają poprzez spontaniczny, naturalny kontakt z rówieśnikami, a także przez ukierunkowane zajęcia i zabawy prowadzone przez pedagoga szkolnego.
mgr Małgorzata Makowska
Terapią logopedyczną w naszym przedszkolu objęte są dzieci wyłonione w trakcie badań przesiewowych oraz dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. Diagnozie poddawany jest również stan motoryki narządów mowy i artykulacji dźwięku. Gdy wyłonione zostaną dzieci ze stwierdzonymi zaburzeniami komunikacji językowej, wprowadza się terapię logopedyczną indywidualną bądź grupową, dostosowaną do potrzeb dziecka. Opieka logopedyczna w przedszkolu obejmuje również wpieranie nauczycieli w działaniach usprawniających aparat mowny dzieci, podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej.
Wady wymowy powodują szereg problemów w komunikacji, co ma negatywne znaczenie dla funkcjonowania dziecka w społeczeństwie. Terapia logopedyczna ma więc niwelować wszelkie nieprawidłowości językowe, a tym samym pomóc dziecku w integracji z rówieśnikami. W większości sytuacji same ćwiczenia z logopedą to za mało, aby pobudzić u dziecka prawidłowy rozwój mowy. Konieczne jest regularne kontynuowanie ćwiczeń logopedycznych również w domu. Wówczas następuje utrwalanie i rozwój umiejętności, które dziecko nabyło podczas pracy z logopedą. Dziecko uczy się mowy przede wszystkim w naturalnych sytuacjach, podczas wykonywania codziennych czynności, obserwacji otoczenia i nawiązywania kontaktu z innymi osobami. Aby osiągnąć jak najlepsze wyniki terapii logopedycznej dziecka, w ten proces włącza się rodziców, których zadaniem jest systematyczne kontunuowanie ćwiczeń oraz utrwalanie nabytych umiejętności w domu.
Zajęcia logopedyczne mają na celu:
mgr Małgorzata Surowa, mgr Katarzyna Sołtysiak, mgr Joanna Banaszczyk.
Odbywa się w grupie „Misie” i „Motylki”.
Prowadzi siostra Claretta.
Język angielski w naszym przedszkolu to nic innego jak nauka poprzez zabawę. To nauczanie języka w formie najbardziej przystępnej, atrakcyjnej dla dziecka – przy pomocy obrazków, historyjek, piosenek, rymowanek, tańców, kolorowanek czy zabawek. Dzieci w wieku przedszkolnym mają empiryczne podejście do świata. Poznają go wszystkimi zmysłami, swoją wiedzę i umiejętności zdobywają głównie poprzez działanie, które zawsze jest pewną formą zabawy.
W każdej z grup przedszkolnych zajęcia odbywają się dwa razy w tygodniu i trwają po 30 min. Materiał - jego zakres jest dostosowany do grupy wiekowej. Podczas zajęć dzieci mają okazję osłuchać się z językiem,, poznać struktury językowe wykorzystywane między innymi w piosenkach oraz wierszykach, tzw. rymowankach dla najmłodszych, a także uczestniczyć w zabawach ruchowo – muzycznych
i dydaktycznych.
Nauczanie języka angielskiego w przedszkolu ma na celu przede wszystkim stworzenie atmosfery zabawy, która sprzyja nauce w przypadku najmłodszych dzieci, motywowanie dzieci oraz wykorzystywanie ich naturalnych predyspozycji do rozwijania umiejętności językowych. Nauczanie języka angielskiego ma wspomóc rozwój kompetencji komunikacyjnej dziecka, wdrażać dziecko do pracy w grupie, rozwijać wrażliwość dziecka oraz jego zdolności twórcze, a także umacniać jego wiarę we własne siły i możliwości.
Opracowała: mgr Anna Bartos
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego na lata 2007 – 2013
Administratorem danych osobowych jest Przedszkole Publiczne Nr 4, ul. Łączna 1, 98-100 Łask. Państwa dane są przetwarzane na podstawie zgody w celach: udzielenia odpowiedzi na pytanie zawarte w mailu, komunikacji mailowej oraz dla zabezpieczenia ewentualnych roszczeń (do czasu ich przedawnienia wynikającego z przepisów prawa). Podanie danych jest dobrowolne, ale brak ich podania uniemożliwia dalszą komunikację. Dane mogą być ujawniane podmiotom świadczącym dla nas usługi (np. hostingodawca). Posiadają Państwo prawo dostępu do swoich danych, prawo ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, przeniesienia danych oraz wniesienia sprzeciwu. Pełna treść klauzuli informacyjnej dostępna na stronie www.pp4lask.com.pl